Jornal Evolução Notícias de Santa Catarina
Facebook Jornal Evolução       (47) 99660-9995       Whatsapp Jornal Evolução (47) 99660-9995       E-mail

Cléverson Israel Minikovsky

cleversonminikovskyyahoo.com.br

Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)

Advogado

Filósofo

Jornalista (DRT 3792/SC)


Veja mais colunas de Cléverson Israel Minikovsky

Levando a Maca

Segunda, 21 de novembro de 2011

Você se lembra de quatro amigos de sua infância? Você se lembra de algo que eles lhe fizeram, que marcou sua história? Em Marcos 2, 1-12, lemos uma história de um paralítico que não podia se locomover. E quatro amigos deste paralítico decidiram levá-lo até o Mestre Jesus. A casa onde o Mestre ensinava estava lotada, não havia por onde entrar. Nem janelas, nem portas, tudo completamente lotado e intransponível. Então decidiram subir no telhado e abrir uma fresta e descer a maca até o meio da sala em frente a Jesus. Uma manobra arriscada e ousada, porém, que rendeu elogios por parte do Mestre. Pois o Mestre elogiou a fé que eles tinham. Aprendemos aqui que devemos ser como esses quatro homens. Devemos carregar na maca os necessitados e, se preciso for, realizar atos de bravura para levá-las até Jesus. Está cada vez mais difícil anunciar o evangelho. As pessoas estão cada vez mais distantes de Jesus. Não obstante, a exemplo daqueles quatro homens, devemos levar as pessoas até Jesus, não nos importando com os desafios que surgirão. A porta e as janelas estarão lotadas, as dificuldades serão inúmeras,  a sobrecarga será grande, mas em hipótese alguma devemos desistir. Afinal de contas, estamos levando alguém até o Mestre e existe uma certeza de vitória em Sua presença. Devemos aprender também com aquela multidão que estava ouvindo os ensinamentos de Jesus, pois aqueles quatro homens carregando seu amigo em uma maca tentaram entrar, porém, ninguém abriu passagem, ninguém ajudou. Todos estavam preocupados consigo mesmos. Será que isso nos faz refletir sobre alguma coisa? Será que nós cedemos nossa cadeira em meio ao culto? Abrimos mão do melhor lugar para ceder a outrem? Será que ficamos guardando lugar com nossas Bíblias enquanto os quatro homens estão lá fora tentando entrar e arrumar um lugar qualquer para o paralítico? É bem verdade que nesta história dos quatro homens, alguma coisa podia dar errado. O dono da casa poderia não gostar que abrissem seu telhado, ou ainda o paralítico não gostaria que subissem com ele por um telhado e o descessem por uma corda no meio da sala. Ou ainda o mestre talvez não gostasse que interrompessem sua palestra e seus ensinamentos. Não sabemos nada acerca da reação do dono da casa e do paralítico, mas uma certeza nós temos: de que o mestre em nada se opôs à manobra arriscada dos quatro amigos e curou o paralitico. Então devemos arriscar tudo e levar as pessoas até Jesus. A missão é sofrida, nós sabemos. Todavia, devemos prosseguir sem desistir  e, quando chegarmos lá, entregar essa pessoa na presença do Mestre. Com toda certeza Ele saberá o que fazer.

 

Levando a Maca

Vostede recorda de catro amigos da súa infancia? Vostede recorda de algo que lle fixeron, que marcou a súa historia? En Marcos 2, 1-12, lemos unha historia dun paralítico que non podía desplazarse. E catro amigos deste paralítico decidiron levalo ata o Mestre Jesus. A casa onde o Mestre ensinaba estaba lotada, non había por onde entrar. Nin fiestras, nin portas, todo completamente lotado e intransponível. Entón decidiron subir no tellado e abrir unha fresta e baixar a mazá ata o medio da sala fronte a Xesús. Unha manobra arriscada e ousada, porén, que rendeu eloxios por parte do Mestre. Pois o Mestre eloxiou a fe que tiñan. Aprendemos aquí que debemos ser como eses catro homes. Debemos premer a mazá os necesitados e, se preciso for, realizar actos de bravura para levalas ata Xesús. Está cada vez máis difícil anunciar o evanxeo. A xente está cada vez máis distantes de Xesús. No entanto, a exemplo dos catro homes, hai que levar a xente ata Xesús, non nos importa cos retos que xurdirán. A porta e as fiestras están lotadas, as dificultades serán moitas, a sobrecarga será grande, pero en ningún caso debemos desistir. Despois de todo, estamos levando a alguén ata o Mestre e existe unha certeza de vitoria en súa presenza. Debemos aprender tamén con aquela multitude que estaba escoitando as ensinanzas de Xesús, xa que os catro homes cargando o seu amigo nunha mazá intentaron entrar, pero ninguén abriu paso, ninguén axudou. Todos estaban preocupados consigo mesmos. Será que isto nos fai reflexionar sobre algo? Será que nós cedemos a nosa materia no medio do culto? Abrimos man do mellor lugar para ceder a outro? Será que estivemos gardando lugar coas nosas Biblia mentres que os catro homes están aí fora intentando entrar e aparcar nun lugar calquera para o paralítico? É ben certo que nesta historia dos catro homes, algo podía dar mal. O dono da casa podería non gusta que abrisen o seu tellado, ou aínda o paralítico non quere que subisen con el por un tellado eo descendesen por unha corda no medio da sala. Ou aínda o mestre quizais non lle gustase que interrompesen a súa charla e os seus ensinos. Non sabemos nada sobre a reacción do dono da casa e do paralítico, senón unha certeza temos: de que o mestre en nada se opuxo á manobra arriscada dos catro amigos e curou o paralítico. Entón temos que arriscar todo e levar a xente ata Xesús. A misión é sufrida, sabemos. Porén, debemos continuar sen desistir e, cando chegamos alí, entregar esa persoa na presenza do Mestre. Con toda certeza El saberá o que facer.

 

Tomando Maca

Te acuerdas de cuatro amigos de su infancia? ¿Te acuerdas de algo que le había dado, lo que marcó su historia? En Marcos 2, 1-12, leemos la historia de un hombre paralizado que no podía moverse. Y esto cuatro amigos paralítico decidieron llevarlo al Maestro Jesús. La casa donde el Maestro enseñó estaba lleno, no había a dónde ir. Ventanas ni puertas, todo completamente lleno e intransitable. Por lo que decidieron subir a la azotea y abrir una grieta y abajo de la camilla a la mitad de la habitación delante de Jesús. Una maniobra arriesgada y atrevida, sin embargo, que le valió los elogios del Maestro. Para el maestro alabó la fe que tenían. Aquí aprendemos que debemos ser como estos cuatro hombres. Nos dedicamos a la camilla y los necesitados, si es necesario, realizar actos de valentía para llevarlos a Jesús. Cada vez es más difícil de proclamar el evangelio. La gente está cada vez más lejos de Jesús. Sin embargo, el ejemplo de los cuatro hombres, que llevan a la gente a Jesús, no se preocupan por los problemas que puedan surgir. La puerta y las ventanas están llenas, las dificultades son múltiples, la sobrecarga será grande, pero en ningún caso dejar de hacerlo. Después de todo, estamos dando a la gente con el Maestro y no es una garantía de la victoria en su presencia. También sabemos que la gente estaba escuchando las enseñanzas de Jesús, para los cuatro hombres que llevaban una camilla a su amigo trató de entrar, pero nadie cedió, nadie ayudó. Todos estaban preocupados por sí mismos. ¿Eso nos hace pensar en algo? Vamos a dar nuestra silla en medio de la adoración? Damos el mejor lugar para dar a los demás? ¿Estamos teniendo lugar con la Biblia, mientras que los cuatro hombres que están ahí fuera tratando de llegar a alguna parte y llegar a la parálisis? Es cierto que esta historia de cuatro hombres, algo puede salir mal. El dueño de casa no le gustaría abrir su techo, o el paralítico no querría ir con él a un techo y descender por una cuerda en el centro de la habitación. O el Maestro no puede tener gusto de interrumpir su discurso y sus enseñanzas. No sabemos nada acerca de la reacción de la familia y los paralíticos, pero tenemos una certeza: que el maestro se opusieron a la arriesgada maniobra de cuatro amigos y sanó al paralítico. Así que tenemos que arriesgar todo y hacer que la gente a Jesús. La misión está sufriendo, lo sabemos. Sin embargo, no debemos dejar de ir y cuando lleguemos allí, darle a esta persona en la presencia del Maestro. Sólo él sabe qué hacer.

 

Taking Stretcher

You remember four friends from your childhood? Do you remember something that they had given him, which marked its history? In Mark 2: 1-12 we read a story of a paralyzed man who could not move. And this four paralytic friends decided to take him to the Master Jesus. The house where the Master taught was packed, there was no where to go. Neither windows nor doors, all completely packed and impassable. So they decided to climb on the roof and open a crack and down the stretcher to the middle of the room in front of Jesus. A risky and daring maneuver, however, that earned praise from the Master. For the Master praised the faith they had. We learn here that we should be like these four men. We carry the stretcher and the needy, if necessary, perform acts of bravery to take them to Jesus. It is increasingly difficult to proclaim the gospel. People are increasingly distant from Jesus. Nevertheless, the example of those four men, we lead people to Jesus, do not care about the challenges that arise. The door and windows are crowded, the difficulties are numerous, the overhead will be large, but in no case should quit. After all, we are taking people up to the Master and there is an assurance of victory in His presence. We also learn that the crowd was listening to the teachings of Jesus, for those four men carrying a stretcher on his friend tried to enter, but no one gave way, no one helped. All were concerned with themselves. Does that makes us think about something? Will we give our chair in the midst of worship? We give the best place to give to others? Are we keeping place with our Bibles while the four men are out there trying to get somewhere and get to the paralytic? It is true that this story of four men, something might go wrong. The homeowner would not like to open their roof, or the paralytic would not want to go up with him for a roof and descend by a rope in the middle of the room. Or the teacher may not like to interrupt his speech and his teachings. We know nothing about the reaction of the householder and the paralyzed, but we have a certainty: that the master at all opposed the risky maneuver of four friends and healed the paralytic. So we must risk everything and get people to Jesus. The mission is suffering, we know. However, we should not give up and go when we get there, give this person in the presence of the Master. Surely He will know what to do.



Comente






Conteúdo relacionado





Inicial  |  Parceiros  |  Notícias  |  Colunistas  |  Sobre nós  |  Contato  | 

Contato
Fone: (47) 99660-9995
Celular / Whatsapp: (47) 99660-9995
E-mail: paskibagmail.com



© Copyright 2025 - Jornal Evolução Notícias de Santa Catarina
by SAMUCA