Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)
Advogado
Filósofo
Jornalista (DRT 3792/SC)
O forno do holocausto era de acácia por dentro para nos recordar de nossa fraca natureza humana e de cobre por fora para aludir à força do mundo espiritual. O forno transformava, iluminava e aquecia, o que se relaciona a Deus Pai, a Jesus Cristo e ao Espírito Santo. A cinza era removida do fundo do forno diariamente e o sacerdote inclusive usava uma roupa especial para isto. A cinza precisa ser removida porque ela é higroscópica, ou seja, ela atrai umidade. E quando há fogo sobre ela, ela puxa o calor do fogo para baixo e o fogo arrefece. É sobre a cinza que quero falar. Precisamos jogar fora a cinza de nosso coração. Dizem que o tempo cura. De fato, o tempo é senhor da razão, mas ele não cura. Ele apenas sedimenta e cristaliza. Novas camadas são sobrepostas, mas lá embaixo está a velha cinza. É como ver um barranco cortado: aquela camada mais superficial e mais escura do solo é cinza vulcânica, há milhares de anos ela permanece idêntica. Isto significa que não adiante perdoarmos se a toda hora suscitamos “você fez tal coisa”. Quem perdoa não pode apenas perdoar, tem de esquecer. E não trazer a tona coisas que só emperram o funcionamento do forno, da nossa vida. Joguemos a cinza fora, porque o ressentimento faz mal.
O forno do holocausto
O forno do holocausto era de acacia por dentro para lembrar a nosa feble natureza humana e de cobre por fóra para aludir á forza do mundo espiritual. O forno transformaba, iluminaba e quecía, o que se relaciona a Deus Pai, a Xesús Cristo e ao Espírito Santo. A cinza era eliminada do fondo do forno a diario eo sacerdote ata levaba unha roupa especial para isto. A cinza que ser eliminada porque é higroscópica, ou sexa, ela atrae humidade. E cando hai lume sobre ela, ela tira a calor do lume para abaixo eo lume arrefece. É sobre a cinza que quero falar. Necesitamos tirar a cinza do noso corazón. Din que o tempo cura. De feito, o tempo é señor da razón, pero non cura. El só sedimenta e cristaliza. Novas capas son traspasadas, pero alí embaixo está a vella gris. É como ver un barranco cortado: aquela capa máis superficial e máis escuro do chan é cinza volcánica, hai miles de anos ela permanece idéntica. Isto significa que non adiante perdoarmos a toda hora suscitamos "fixo tal cousa". Quen perdoa non pode só perdoar, cómpre esquecer. E non traer á tona cousas que só emperram funcionamento do forno, da nosa vida. Xoguemos a cinza fóra, xa que o resentimento fai mal.
El horno del Holocausto
El horno se quemó acacia interior para recordarnos nuestra naturaleza humana débil y el cobre a aludir a la fuerza del mundo espiritual. El horno se volvió, iluminada y climatizada, que se refiere a Dios el Padre, Jesucristo y el Espíritu Santo. La ceniza se retira de la parte inferior del horno todos los días y el sacerdote incluso llevaba un traje especial para esto. La ceniza se debe quitar porque es higroscópico, lo que significa que atrae la humedad. Y cuando hay fuego en él, extrae el calor del fuego y el fuego se enfríe. Se trata de la grey que quiero hablar. Tenemos que tirar las cenizas de nuestros corazones. Dicen que el tiempo cura. De hecho, el tiempo es dueño de la razón, pero no la cura. Sólo se asienta y se cristaliza. Nuevas capas se superponen, pero abajo es el viejo gris. Es como ver un corte barranco: la capa superior y el suelo más oscuro es la ceniza volcánica, durante miles de años, sigue siendo idéntica. Esto quiere decir que no perdona más que ha levantado todo el tiempo "que hizo tal cosa." ¿Quién puede perdonar no sólo perdona, usted debe olvidar. Y no traer cosas que sólo obstaculizan el horno, de nuestra vida. Vamos a jugar a las cenizas, ya que el resentimiento es malo.
The furnace of the Holocaust
The oven was burnt acacia inside to remind us of our weak human nature and copper out to allude to the strength of the spiritual world. The oven turned, lit and heated, which relates to God the Father, Jesus Christ and the Holy Spirit. The ash was removed from the bottom of the oven daily and the priest even wore a special outfit for this. The ash must be removed because it is hygroscopic, meaning it attracts moisture. And when there is fire on it, it pulls the heat from the fire and the fire cools down. It's about the gray that I want to talk. We need to throw out the ashes of our hearts. They say that time heals. In fact, time is master of reason, but it does not cure. He just settles and crystallizes. New layers are superimposed, but downstairs is the old gray. It's like seeing a ravine cut: that top layer and darker soil is volcanic ash, for thousands of years it remains identical. This means that no further forgiving to have raised all the time "you did such a thing." Who can forgive not only forgive, you must forget. And do not brin