Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)
Advogado
Filósofo
Jornalista (DRT 3792/SC)
O Mundo Espiritual antes e depois da Encarnação de Cristo
O Reino de Deus é poder. Esse poder, o único do qual todos derivam, impõe-se por si só, sem pedir licença ou gentileza. Todos os maiores poderes da terra foram poderes teocráticos. Jeová é Deus dos Exércitos. Ele expulsa e aniquila os adoradores de ídolos que estavam a ocupar a Terra Prometida. A regra da vida é a beligerância. Em todo sistema político, em todo sistema econômico, na família, no estudo, no local de trabalho. Mas o conflito não é sempre externo. Muito pelo contrário, o mais corriqueiro de todos os conflitos são os internos. A lógica do mundo espiritual é sempre estar passando por cima da lógica do mundo natural. A um só passo o homem movido pelo espírito se impõe e se empenha ao máximo para não ser injusto. Não pense, todavia, que Cristo tirou do mundo espiritual a combatividade. Pelo contrário, acirrou a combatividade. Mas a arma agora é outra: o poder jungido pelo amor. O ser grande passa por reduzir-se a nada. A máxima personalidade é a personalidade ínfima e vice-versa. Ou o eu é bem o eu ou ele é o cristão, seguidor d’Aquele que por todos morreu. O indivíduo, mesmo sendo fim, não passa de um meio para alcançar outros fins. O indivíduo não pode nada, ele só pode alguma coisa se está posto a serviço da totalidade do mundo espiritual. Ninguém controla nada se antes não se deixa controlar. O controlador deixado por Cristo é o Espírito Santo.
O Mundo Espiritual antes e despois da Encarnación de Cristo
O Reino de Deus é poder. Ese poder, o único do que todos derivan, imponse por si só, sen pedir licenza ou favor. Todos os grandes poderes da terra foron poderes teocráticos. Xehová é Deus dos Exércitos. El expulsada e aniquila os adoradores de ídolos que estaban a ocupar a Terra Prometida. A regra da vida é a belixerancia. En todo sistema político, en todo sistema económico, na familia, no estudo, no lugar de traballo. Pero o conflito non é sempre externo. Moi polo contrario, o máis corriqueiro de todos os conflitos son os internos. A lóxica do mundo espiritual é sempre estar pasando por riba da lóxica do mundo natural. A un só paso o home movido polo espírito se impón e se empeña ao máximo para non ser inxusto. Non pense, porén, que Cristo tirou do mundo espiritual a combatividade. Pola contra, acirrou a combatividade. Pero a arma agora é outra: o poder jungido polo amor. O ser grande pasa por reducir-se a nada. A máxima personalidade é a personalidade ínfima e viceversa. Ou eu é ben eu ou é o cristián, seguidor d'Aquel que por todos morreu. O individuo, mesmo sendo fin, non pasa dun medio para acadar outros fins. O individuo non pode nada, el só pode algo se está posto ao servizo da totalidade do mundo espiritual. Ninguén controla nada se antes non se deixa controlar. O controlador deixado por Cristo é o Espírito Santo.
El mundo de los espíritus antes y después de la Encarnación de Cristo
El Reino de Dios es el poder. Este poder, que todos se derivan única, debe ser por sí mismo, sin pedir permiso o la bondad. Todas las grandes potencias de la tierra eran poderes teocráticos. Jehová es Dios Todopoderoso. Él expulsa y destruye los adoradores de ídolos que ocupaban la tierra prometida. La regla de la vida es la beligerancia. En cualquier sistema político en cualquier sistema económico, en la familia, el estudio, el lugar de trabajo. Pero el conflicto no siempre es externo. Muy por el contrario, la más trivial de todos los conflictos son internos. La lógica del mundo espiritual está siempre a ir más de la lógica del mundo natural. El hombre de un solo paso movidos por el espíritu debe ser hecha y mejor se esfuerza por no ser injusto. No creo, sin embargo, que Cristo tomó la combatividad del mundo espiritual. En cambio, la lucha se intensificó. Pero ahora es otra arma: el poder uncidos por el amor. Ser grande es el de reducir a la nada. La personalidad máxima es la personalidad pequeña y viceversa. O exactamente lo que yo o él es un cristiano, un seguidor de Aquel que murió por todos. El individuo aún estando cerca, no es más que un medio para otros fines. El individuo no puede hacer nada, él puede solo si algo se pone al servicio de todo el mundo espiritual. Nadie controla nada si no antes que las hojas de control. El conductor salió por Cristo es el Espíritu Santo.
The Spirit World before and after the Incarnation of Christ
The Kingdom of God is power. This power, which all derive unique, it must be by itself, without asking leave or kindness. All the major powers of the earth were theocratic powers. Jehovah is God Almighty. He drives out and destroys the idol worshipers who were occupying the Promised Land. The rule of life is belligerence. In any political system in any economic system, in family, study, workplace. But the conflict is not always external. Quite the contrary, the most trivial of all conflicts are internal. The logic of the spiritual world is always be going over the logic of the natural world. The one-step man moved by the spirit must be made and strives best to not be unfair. Do not think, however, that Christ took the combativeness of the spiritual world. Instead, the fighting intensified. But now is another weapon: the power yoked by love. Being great is to reduce to nothing. The maximum crappy personality is the personality and vice versa. Or I quite what I or he is a Christian, a follower of Him who died for all. The individual even being close, is merely a means to other ends. The individual can do nothing, he can only if something is put in the service of the whole spiritual world. Nobody controls nothing if not before control leaves. The driver left by Christ is the Holy Spirit.