Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)
Advogado
Filósofo
Jornalista (DRT 3792/SC)
Vemos no primeiro capítulo do livro de Juízes que a Tribo de Judá era a que sempre fazia todas as coisas em primeiro lugar. Quando o povo saiu do deserto e atravessou o Jordão e começou a expulsar os povos pagãos da Terra Prometida, eram os da Tribo de Judá que puxavam o movimento. A Tribo de Judá era a maior das tribos. Mas Judá não foi sozinha lutar contra os cananeus, mas levou consigo a Simeão, a ponto de, mais tarde, Simeão e Judá passarem a ser uma única tribo. Da tribo de Judá emergiu Davi, o homem segundo o coração de Deus. Da tribo de Judá é que vem o Leão de Judá, comenda que se atribui a Nosso Senhor Jesus Cristo. E o fato de Judá ser uma tribo especial decorre que o homem chamado Judá, patriarca da tribo homônima, veio a ser um consolo à sua mãe Lia, esposa desprezada de Jacó. Quando o menino nasceu Lia o chamou “louvarei ao Senhor”, em hebraico, Judá. Ou seja, os melhores projetos de nossa vida começam pela adoração.
Neemias era mordomo do rei Artaxerxes, o qual lhe perguntou “sei que você não está doente Neemias, por que está tão triste?”. Neemias respondeu que era porque Jerusalém havia sido destruída. Então Deus tocou no coração do rei e autorizou que Neemias compusesse uma expedição para ir a Jerusalém reconstruir a cidade cujo grande ícone é o muro. Os samaritanos ridicularizavam os judeus pela sua iniciativa e ameaçavam pegar em armas para impedir a reconstrução. O texto bíblico diz que numa mão os judeus seguravam a trolha e noutra a espada. Assim é o que acontece em nossa vida: nós construímos as coisas de Deus e do nosso próprio interesse e as forças espirituais do inferno fazem de tudo para botar ao chão aquilo que sequer ainda não restou consumado.
Tanto o que escrevemos sobre Judá quanto o que escrevemos sobre Neemias nos alerta para o fato de que todo projeto precisa começar pelo princípio de tudo, Deus, e que a sua execução comporta os ônus da própria obra e os ônus do desserviço daqueles que deploram o bem.
Fundamento e aplicación dun proxecto
Vemos no primeiro capítulo do libro de Xuíces que a Tribo de Judá era a que sempre facía todas as cousas en primeiro lugar. Cando o pobo saíu do deserto e atravesou o Xordán e comezou a expulsar os pobos pagáns da Terra Prometida, eran os da tribo de Xudá que tiraban o movemento. A Tribo de Judá era a maior das tribos. Pero Xudá non foi só loitar contra os cananeus, pero levou consigo a Simeón, a punto de, máis tarde, Simeón e Xudá pasaren a ser unha única tribo. Da tribo de Xudá emerxeu David, o home segundo o corazón de Deus. Da tribo de Xudá é que vén o León de Xudá, comenda que se atribúe a Noso Señor Xesucristo. E o feito de Xudá ser unha tribo especial transcorre o home chamado Xudá, patriarca da tribo homónima, veu a ser un consolo á súa nai Lía, esposa desprezada de Jacó. Cando o neno naceu Lía o chamou "louvarei ao Señor", en hebreo, Judá. Ou sexa, os mellores proxectos da nosa vida comezan pola adoración.
Neemias era mordomo do rei Artaxerxes, o cal lle preguntou "sei que non está enfermo Neemias, por que está tan triste?". Neemias respondeu que era porque Xerusalén fora destruída. Entón Deus tocou no corazón do rei e autorizou que Neemias compusesse unha expedición para ir a Xerusalén reconstruír a cidade cuxo gran icona é o muro. Os samaritanos ridicularizavam os xudeus pola súa iniciativa e ameazaban coller armas para impedir a reconstrución. O texto bíblico di que nunha man os xudeus suxeitaban a trolha e outra a espada. Así é o que ocorre na nosa vida: nós construímos as cousas de Deus e do noso propio interese e as forzas espirituais do inferno fan de todo para botar ao chan o que sequera aínda non restou consumado.
Tanto o que escribimos sobre Xudá como o que escribimos sobre Neemias nos alerta para o feito de que todo proxecto necesita comezar polo principio de todo, Deus, e que a súa execución comporta as cargas da propia obra e as cargas do desserviço daqueles que deploram o ben.
Principio y ejecución de un proyecto
Vemos en el primer capítulo del libro de los Jueces que la Tribu de Judá era que él siempre hizo todo lo primero. Cuando la gente salía del desierto y cruzaron el Jordán y comenzó a expulsar a los pueblos paganos de la tierra prometida, eran de la tribu de Judá movimiento de tracción. La tribu de Judá fue la más grande de las tribus. Pero Judá no fue el único que luchar contra los cananeos, pero llevó consigo a Simeón, un punto más tarde, Judá y Simeón pasar a una sola tribu. De la tribu de Judá emergido David, el hombre conforme al corazón de Dios. De la tribu de Judá viene del León de Judá, elogio que él atribuyó a Nuestro Señor Jesucristo. Y el hecho de que Judá es una tribu sigue que el hombre especial llamado Judá, patriarca de la tribu del mismo nombre, llegó a ser un consuelo para su madre Lea, la esposa de Jacob despreciaba Cuando el niño nació Lia llamado "alabado sea el Señor" hebreo, Judá, es decir, a los mejores proyectos de nuestras vidas comienzan con la adoración.
Nehemías era mayordomo del rey Artajerjes, quien le preguntó: "Sé que no estás enfermo Nehemías, ¿por qué estás tan triste?". Nehemías respondió que era porque Jerusalén había sido destruido. Entonces Dios tocó el corazón del rey y autorizó a Nehemías componer una expedición a Jerusalén para reconstruir la gran ciudad cuyo icono es la pared. Los samaritanos ridiculizaban a los Judios por su iniciativa y amenazó con tomar las armas para impedir la reconstrucción. El texto bíblico dice que los Judios en una mano y una espada en otra paleta. Así que es lo que sucede en nuestras vidas: construimos cosas de Dios y de nuestro propio interés y las fuerzas espirituales del infierno todo lo posible para sentar las bases que ni siquiera ha dejado consumado.
Tanto Judá como escribimos sobre lo que escribimos acerca de Nehemías nos alerta sobre el hecho de que cada proyecto tiene que empezar por el principio, Dios, y que su aplicación se comporta de la carga de la propia obra y la carga de aquellos que deploran el mal servicio también.
Principle and implementation of a project
We see in the first chapter of the book of Judges that the Tribe of Judah was that he always did everything first. When the people came out of the desert and crossed the Jordan and began to expel the pagan peoples of the Promised Land, were the Tribe of Judah pulling motion. The Tribe of Judah was the largest of the tribes. But Judah was not alone to fight against the Canaanites, but took with him Simeon, a point later, Judah and Simeon pass to a single tribe. Of the tribe of Judah emerged David, the man after God's own heart. Of the tribe of Judah is coming from the Lion of Judah, commendation which he attributed to Our Lord Jesus Christ. And the fact that Judah is a tribe follows that special man named Judah, patriarch of the tribe of the same name, came to be a comfort to his mother Leah, wife of Jacob despised. When the boy was born Lia called "praise the Lord" in Hebrew, Judah. That is, the best projects of our lives begin with worship.
Nehemiah was steward of King Artaxerxes, who asked him "I know you're not sick Nehemiah, why are you so sad?". Nehemiah replied that it was because Jerusalem had been destroyed. Then God touched the heart of the king and authorized Nehemiah compose an expedition to Jerusalem to rebuild the great city whose icon is the wall. The Samaritans ridiculed the Jews for their initiative and threatened to take up arms to prevent the reconstruction. The biblical text says that the Jews held in one hand and a trowel in another sword. So is what happens in our lives: we build things of God and our own interest and the spiritual forces of hell do everything to lay the ground that it has not even left consummated.
Both Judah as we write about what we write about Nehemiah alerts us to the fact that every project needs to start at the very beginning, God, and that its implementation behaves the burden of the work itself and the burden of those who deplore the disservice well.