Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)
Advogado
Filósofo
Jornalista (DRT 3792/SC)
A Construção do Templo
Davi sonhou construir o Templo do Deus Altíssimo. Mas Deus confiou esta missão ao seu filho Salomão. Pois Deus queria que o Templo fosse construído por um homem de paz e Davi havia derramado muito sangue sobre a Terra. Para quem não se recorda a origem dos infortúnios pelos quais passou Davi, basta pensar no pecado dele com Bat-Seba, a mulher de Urias, o heteu, e o que o profeta Natã dissera acerca do ocorrido. Deus proporcionaria um ambiente de paz a Salomão. Assim também nós podemos e devemos orar a Deus para que Ele dê paz a nossas vidas. As línguas semitas são predominantemente consonantais. Geralmente a raiz das palavras correntes nesta família linguística (que abarca o persa, o árabe, o hebraico e o aramaico) é composta por uma tríade de consoantes. Vejamos o caso de Salomão: “s”, “l” e “m”. O que pode ser fielmente percebido em “shalom”, “salmo”, “Salim”, “Islam” e que quer dizer paz, harmonia. E em tais idiomas a mesma palavra que é usada para referir-se à ideia de paz ou de quebra dela é a que se emprega para igualmente se dizer que foi quebrada uma ripa de madeira ou um tijolo. Os conceitos abstratos são arrancados do mundo concreto. Interessante é perceber que Davi acatou a ordem de Deus de abster-se de construir o Templo, mas providenciou uma imensidão de material para que seu filho pudesse erguer aquilo que finalmente seria a obra máxima do Reino de Israel. Isto é uma lição muito importante para quem é pai: Davi não deixou tudo pronto na vida de seu filho Salomão, mas deu a ele totais condições de levar adiante o projeto material e espiritual da família. A grande lição de I Crônicas 22 é que só pode se ocupar das coisas santas quem for pessoa de paz. Também não foi por acaso que Salomão foi o rei mais sábio de todo o Oriente: sabedoria e atitude de paz são qualidades que caminham juntas. Deus não habita em obra feita por mãos humanas. Nós somos o Templo do Senhor. Criemos em nós mesmos essa atmosfera de paz e Deus irá nos habitar.
A construción do templo
David soñou construír o Templo do Deus Altísimo. Pero Deus confiou esta misión ao seu fillo Salomón. Pois Deus quería que o Templo fose construído por un home de paz e David había derramado moito sangue sobre a Terra. Para quen non se recorda a orixe dos infortunios polos que pasou David, basta pensar no pecado del con Bat-Seba, a muller de Urias, o heteu, eo que o profeta Natã dixera acerca do ocorrido. Deus proporcionaría un ambiente de paz a Salomón. Así tamén podemos e debemos orar a Deus para que el de paz ás nosas vidas. As linguas semitas son predominantemente consonantais. Xeralmente a raíz das palabras correntes nesta familia lingüística (que abarca o persa, o árabe, o hebreo eo arameo) está composta por unha tríade de consoantes. Vexamos o caso de Salomón: "s", "l" e "m". O que pode ser fielmente entendido en "Shalom", "Sal", "Salim", "Islam" e que quere dicir paz, harmonía. E en tales idiomas a mesma palabra que se usa para referirse á idea de paz ou de creba dela é a que se emprega para tamén dicir que foi quebrada unha rastrel de madeira ou un ladrillo. Os conceptos abstractos son arrincados do mundo concreto. Interesante é entender que David acatou a orde de Deus de absterse de construír o Templo, pero providenciou unha inmensidade de material para que o seu fillo puidese erguer o que finalmente sería a obra máxima do Reino de Israel. Isto é unha lección moi importante para quen é pai: David non deixou todo listo na vida do seu fillo Salomón, pero deu a el totais condicións de levar adiante o proxecto material e espiritual da familia. A gran lección de I Crónicas 22 e que só pode ocuparse das cousas santas quen é persoa de paz. Tampouco foi casualidade que Salomón foi o rei máis sabio de todo o Oriente: sabedoría e actitude de paz son calidades que camiñan xuntas. Deus non habita en obra feita por mans humanas. Somos o Templo do Señor. Creemos en nós mesmos esa atmosfera de paz e Deus ha nos habitar.
Construcción del Templo
David soñaba con la construcción del Templo del Dios Altísimo. Pero Dios nos ha confiado esta tarea a su hijo Salomón. Porque Dios quería que el templo fuera construido por un hombre de paz y David había derramado mucha sangre en la tierra. Para aquellos que no recuerdan el origen de los males que pasaron por David, sólo piensa en su pecado con Bat Sheba, la esposa de Urías, el hitita, y el profeta Natán le dijo sobre el incidente. Dios proveería un ambiente tranquilo a Salomón. Así también podemos y debemos orar para que Dios dé paz a nuestras vidas. Las lenguas semíticas son predominantemente consonantes. A menudo la raíz de las palabras corrientes en esta familia lingüística (que incluye el persa, el árabe, el hebreo y el arameo) comprende una tríada de consonantes. Tomemos el caso de Salomón "s", "l" y "m". Qué puede ser fielmente realizado en "shalom", "Salmos", "Salim", "Islam" y que significa paz, armonía. Y en estas lenguas la misma palabra se usa para referirse a la idea de romper la paz o que se emplea también para decir que se ha roto un trozo de madera o ladrillo. Los conceptos abstractos son arrancados del mundo concreto. Es interesante darse cuenta de que David obedeció el mandato de Dios de abstenerse de la construcción del Templo, pero proporcionó una gran cantidad de material para que su hijo pudiera levantar lo que finalmente sería la obra más importante del Reino de Israel. Esta es una lección muy importante para cualquier persona que es el padre de David no dejó todo listo en la vida de Salomón su hijo, sino que lo entregó un total de condiciones para llevar a cabo el proyecto y material de la familia espiritual. La gran lección I Crónicas 22 es que sólo puede ser molestado con las cosas persona santa que es la paz. También fue una casualidad que el rey Salomón fue el más sabio de todo el Oriente: la sabiduría paz y la actitud son cualidades que van juntos. Dios no habita en las obras hechas por manos humanas. Nosotros somos el templo del Señor. Vamos a crear para nosotros mismos esta atmósfera de paz y Dios habitará en nosotros.
Construction of the Temple
David dreamed of building the Temple of the Most High God. But God has entrusted this task to his son Solomon. For God wanted the Temple was built by a man of peace and David had shed much blood upon the earth. For those who do not remember the origin of the woes which went by David, just think of his sin with Bat-Sheba, the wife of Uriah the Hittite, and the prophet Nathan told about the incident. God would provide a peaceful environment to Solomon. So also we can and should pray to God to give peace to our lives. The Semitic languages are predominantly consonant. Often the root of words currents in this language family (which includes the Persian, Arabic, Hebrew and Aramaic) comprises a triad of consonants. Take the case of Solomon "s", "l" and "m". What can be faithfully realized in "shalom", "Psalm", "Salim", "Islam" and that means peace, harmony. And in such languages the same word is used to refer to the idea of breaking her peace or that is employed is also to say that has been broken one strip of wood or brick. The abstract concepts are ripped from the concrete world. It is interesting to realize that David obeyed God's command to refrain from building the Temple, but provided a multitude of material so your child could lift what ultimately would be the greatest work of the Kingdom of Israel. This is a very important lesson for anyone who is father David did not leave everything ready in the life of Solomon his son, but gave him total conditions to carry out the project material and spiritual family. The big lesson I Chronicles 22 is that it can only be bothered with things holy person who is peace. Also it was no accident that King Solomon was the wisest of all the East: peace wisdom and attitude are qualities that go together. God does not dwell in works made by human hands. We a