Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)
Advogado
Filósofo
Jornalista (DRT 3792/SC)
Paulo vinha fugido de Tessalônica, pois lá havia pregado o evangelho e por esta razão queriam matá-lo. Refugiou-se em Atenas. Mas não conseguiu ficar indiferente às circunstâncias locais. Petrônio disse que era mais fácil achar um deus do que um homem em Atenas. Lá Paulo travou discussão com os epicureus e com os estoicos. Leucipo foi fundador do atomismo e Demócrito seu grande sistematizador. Segundo a doutrina destes filósofos, a matéria era passível de divisão até que se chegasse a uma partícula pequeníssima, invisível, não passível de divisão. Epicuro tomou esta metafísica materialista e criou em cima de suas premissas uma ética hedonista, ou seja, a moralidade consistiria em buscar o prazer e fugir da dor. Já os estoicos refletiam a decadência do velho mundo grego: caíram os muros da polis então eu sou meu próprio muro. Pregavam a ataraxia ou a imperturbabilidade, nada deveria me comover emocionalmente. Paulo pregou no Areópago sobre o Deus Desconhecido, dizendo: “é acerca deste Deus mesmo que eu quero pregar”. Os gregos viviam uma democracia direta assentada na ditadura da retórica. No Areópago os filósofos chamados sofistas, para quem a verdade era relativa, disputavam a simpatia do povo às suas ideias mediante a persuasão. Protágoras, o maior de todos os sofistas, dizia “o homem é a medida de todas as coisas”. Quando Paulo fez uso do Areópago para falar de Cristo e do cristianismo o chamaram de tagarela. Para os gregos, o discurso de Paulo era apenas mais um dentre tantos outros, Paulo não passaria de um sofista. É o que ocorre no mundo de hoje: o mundo é achacado por tantas correntes filosóficas, por tantas teorias, por tantas ideologias, que nos é passada a impressão de que o evangelho de Cristo não passa de mais um item colocado à nossa disposição numa loja de conveniência que aliena verdades. Na época de Paulo somente os homens livres podiam participar da política. Isto significa que as mulheres, escravos e crianças ficavam excluídos. Para cada homem livre havia cerca de dezesseis escravos e três metecos, leia-se, escravos. Os homens livres tinham todo o seu tempo livre para fazer política e filosofar, pois o trabalho era realizado pelos escravos. É muito profético que em 2012 a economia italiana e grega esteja indo mal. São os dois modelos babilônicos. Na Grécia cerca de 60% da população está no funcionalismo público e boa parte do restante está atrelada ao turismo. Quase nada se produz. No funcionalismo muitas pessoas auferem salários altíssimos. Claro, o modelo está ruindo. Talvez agora os gregos entendam que a vida não é só política e pensamento, pois escrito está que “com o suor do teu rosto comerás o teu pão”.
A discusión de Paulo cos filósofos
Paulo viña fuxido de Tesalónica, pois alí había cravado o evanxeo e por esta razón querían matalo. Refuxiouse en Atenas. Pero non puido ficar indiferente ás circunstancias locais. Petrônio dixo que era máis fácil atopar un deus do que un home en Atenas. Alí Paulo trabou discusión cos epicureus e cos estoicos. Leucipo foi fundador do atomismo e Demócrito seu gran sistematizador. Segundo a doutrina destes filósofos, a materia era passível de división ata que se chegase a unha partícula pequenísima, invisible, non passível de división. Epicuro tomou esta metafísica materialista e creou encima das súas premisas unha ética hedonista, é dicir, a moralidade consistiría en buscar o pracer e fuxir da dor. Xa os estoicos reflectían a decadencia do vello mundo grego: caeron os muros da polis entón eu son o meu propio muro. Predicaban a ataraxia ou a imperturbabilidade, nada debería conmover emocionalmente. Paulo cravou no Areópago sobre o Deus descoñecido, dicindo: "é sobre este Deus mesmo que quero predicar". Os gregos vivían unha democracia directa asentada na ditadura da retórica. O Areópago os filósofos chamados sofistas, para o que a verdade era relativa, disputaban a simpatía do pobo ás súas ideas mediante a persuasión. Protágoras, o máis grande de todos os sofistas, dicía "o home é a medida de todas as cousas". Cando Paulo fixo uso do Areópago para falar de Cristo e do cristianismo o chamaron de tagarela. Para os gregos, o discurso de Galicia era só un entre tantos outros, Paulo non pasaría dun sofista. É o que ocorre no mundo de hoxe: o mundo é achacado por tantas correntes filosóficas, por tantas teorías, por tantas ideoloxías, que nos é pasada a impresión de que o evanxeo de Cristo non pasa un elemento colocado á nosa disposición unha tenda de barrio que aliena verdades. Na época de Paulo soamente os homes libres podían participar na política. Isto significa que as mulleres, escravos e nenos quedaban excluídos. Para cada home libre había cerca de dezaseis escravos e tres metecos, léase, escravos. Os homes libres tiñan todo o seu tempo libre para facer política e filosofar, pois o traballo era realizado polos escravos. É moi profético que en 2012 a economía italiana e grega estea indo mal. Son os dous modelos babilónicos. En Grecia preto de 60% da poboación está no funcionalismo público e boa parte do resto está atrelada ao turismo. Case nada se produce. O funcionalismo moitas persoas auferem salarios altísimos. Por suposto, o modelo está ruindo. Quizais agora os gregos entendan que a vida non é só política e pensamento, pois escrito está que "coa suor do teu rostro comerás o teu pan".
La discusión de Pablo con los filósofos
Pablo había huido de Tesalónica, pues no había predicado el Evangelio y por lo tanto lo quería matar. Se refugió en Atenas. Pero él no podía permanecer indiferente a las circunstancias locales. Petronio dijo que era más fácil encontrar un dios que un hombre en Atenas. Allí Pablo se estrelló la discusión con los epicúreos y los estoicos. Leucipo fue el fundador del atomismo y Demócrito su gran sistematizador. De acuerdo con la doctrina de estos filósofos, la cuestión era probable que se dividen hasta que llegaron a una pequeña mancha, invisible, no está sujeta a la división. Epicuro tomó esta metafísica materialista y ha creado en sus instalaciones una ética hedonista, o la moralidad consiste en buscar placer y evitar el dolor. Desde los estoicos se refleja la decadencia del mundo griego antiguo: los muros caídos de la polis, así que soy mi propio muro. Predicó la ataraxia o imperturbabilidad, no debe ser movido emocionalmente. Pablo predicó en el Areópago en el Dios Desconocido, diciendo: "Dios mismo es en lo que yo quiero predicar" Los griegos vivían en una dictadura de la democracia el ajuste directo de la retórica. Los filósofos areópagos llamó a los sofistas, para quienes la verdad era relativa, disputó la amabilidad de la gente con sus ideas a través de la persuasión. Protágoras, el más grande de todos los sofistas, dijo que "el hombre es la medida de todas las cosas". Cuando Pablo hizo uso de las Areópago para hablar de Cristo y el cristianismo lo llamó un charlatán. Para los griegos, la palabra de Pablo era sólo uno entre muchos otros, Pablo no era más que un sofista. Esto es lo que sucede en el mundo de hoy: el mundo es achacado tantas filosofías, teorías, ideologías tantos de tantos, que se pasa en la impresión de que el evangelio de Cristo no es más que un elemento puesto a nuestra disposición una tienda conveniencia de que aleja a las verdades. En los días de Pablo sólo los hombres libres podían participar en la política. Esto significa que las mujeres, los esclavos y los niños fueron excluidos. Por cada hombre libre era de unos dieciséis esclavos y metecos tres, leer, los esclavos. Los hombres tenían todo su tiempo libre para hacer política y la filosofía, porque el trabajo fue realizado por los esclavos. Es muy profética en el año 2012 la economía italiana está haciendo mal y griego. Hay dos modelos de los babilonios. En Grecia, alrededor del 60% de la población está en la administración pública y gran parte del resto está ligado al turismo. Casi nada se produce. La gente funcionalismo muchos ganan salarios muy altos. Por supuesto, el modelo está colapsando. Tal vez ahora los griegos entender que la vida no es sólo la política y el pensamiento, porque está escrito que "con el sudor de tu rostro comerás el pan".
Paul's discussion with the philosophers
Paul had fled from Thessalonica, for there had preached the gospel and therefore wanted to kill him. He took refuge in Athens. But he could not remain indifferent to local circumstances. Petronius said it was easier to find a god than a man in Athens. There Paul crashed discussion with the Epicureans and the Stoics. Leucippus was the founder of atomism and Democritus his great systematist. According to the doctrine of these philosophers, the matter was likely to divide until they came to a tiny speck, invisible, not subject to division. Epicurus took this materialist metaphysics and created upon its premises a hedonistic ethics, or morality consist in seeking pleasure and avoiding pain. Since the Stoics reflected the decadence of the old Greek world: the fallen walls of the polis so I'm my own wall. Preached ataraxia or imperturbability, nothing should be moved emotionally. Paul preached on Mars Hill on the Unknown God, saying: "God himself is on this that I want to preach." The Greeks lived in a direct democracy setting dictatorship of rhetoric. The Areopagus philosophers called the Sophists, for whom truth was relative, disputed the friendliness of the people to their ideas through persuasion. Protagoras, the greatest of all sophists, said "man is the measure of all things." When Paul made use of the Areopagus to speak about Christ and Christianity called him a babbler. For the Greeks, Paul's speech was just one among many others, Paul was nothing more than a sophist. This is what happens in the world today: the world is attacked so many philosophies, so many theories, so many ideologies, which is passed in the impression that the gospel of Christ is no more than one item placed at our disposal a store convenience that alienates truths. In Paul's day only free men could participate in politics. This means that women, slaves and children were excluded. For every free man was about sixteen slaves and three metics, read, slaves. The men had all their free time to do politics and philosophy, because the work was done by slaves. It is very prophetic in 2012 the Italian economy is doing poorly and Greek. Two models are the Babylonians. In Greece about 60% of the population is in the civil service and much of the rest is tied to tourism. Almost nothing is produced. Functionalism many people earn very high salaries. Of course, the model is collapsing. Maybe now the Greeks understand that life is not just politics and thought, for it is written that "by the sweat of thy face shalt thou eat bread."